Aurélien
Goubau

Tegenwoordig consumeren we enorme hoeveelheden informatie op zeer korte tijd. Fotograaf Aurélien Goubau doet in zijn werk het tegenovergestelde: hij vertelt een paar verhalen over een lange periode, waarbij de tijd wordt uitgerekt, zowel door het maken van de foto als door het observeren ervan.

Fotografie is voor jou meer dan een job... 

“Het is mijn roeping om verhalen en ervaringen over te brengen door middel van fotografie. Mijn fotoreportages bestaan uit het documenteren van maatschappelijke kwesties vanuit een menselijk perspectief. Sinds enkele jaren documenteer ik voornamelijk de omwentelingen in Centraal- en Oost-Europa en deel ik mijn verhalen in de vorm van tentoonstellingen, publicaties of later boeken om een dialoog met het publiek tot stand te brengen. Ik probeer vooral persoonlijke standpunten in te nemen en verhalen naar voren te brengen die ondervertegenwoordigd zijn. Op deze manier hoop ik ons begrip van de wereld te verbeteren.” 

Waar komt deze roeping vandaan?

“Tijdens mijn wetenschappelijke studies aan de universiteit realiseerde ik me dat fotografie de taal is die bij me past, die een nabijheid en betrokkenheid bij de gefotografeerde onderwerpen vereist. Elke foto wordt de vrucht van een ontmoeting. Fotografie laat ook veel ruimte voor de verbeelding; het vereist dus een engagement van de kijker. Vooral documentaire fotografie roept meer vragen op dan dat het antwoorden geeft... Voor mij is het een manier om de wereld te zien, om er aanwezig in te zijn en er aandachtig naar te kijken.” 

Wat is je project en hoe zal de beurs daarbij helpen?

“Op dit moment ben ik een documentaire in Armenië aan het afronden, waarin ik kijk naar de verschillende cycli van oorlog die dit verre land doormaakt, maar waarbij universele kwesties op het spel staan. Als het af is, wil ik het presenteren in de vorm van een tentoonstelling. De Vocatio-beurs helpt me ook om fotoapparatuur te financieren om nieuwe technische benaderingen te verkennen. De beurs helpt me ook om mijn eerdere werk te verspreiden, dat ik graag wil delen met een breder publiek door middel van een boek of zine.

In mijn werk als fotograaf, waarbij ik op pad ga om mensen te ontmoeten wiens verhalen ik wil vertellen (vaak in het buitenland), heb ik tijd nodig om ervoor te zorgen dat de ontmoetingen van hoge kwaliteit zijn, en dus ook voor de verhalen die ik wil vertellen. Met deze beurs kan ik een aantal fotoreizen financieren en de tijd nemen om de verhalen te verzamelen die ik wil vertellen.”