De nieuwe voorzitter van VOCATIO heet Baudouin Velge. Als doctoraatsstudent in de economische wetenschappen aan de University of Pennsylvania heeft hij het geluk gehad om de assistent van professor Lawrence Klein te zijn toen deze de Nobelprijs voor economie kreeg. Met zijn diploma op zak keerde hij terug naar België waar hij een briljante carrière had (VBO, COMEOS – voorheen FEDIS). Hij leidt vandaag, op 63-jarige leeftijd, het Belgische kantoor van Interel, een adviesbureau op het gebied van communicatie en public affairs. Vader van 4 kinderen en grootvader van 9 kleinkinderen, het is met groot enthousiasme dat hij afgelopen december het voorzitterschap van VOCATIO op zich nam als opvolger van Johan Swinnen.
Hoe bent u bij VOCATIO terechtgekomen ?
Ik heb me in 2004 eerst aangesloten bij de Fondation Bernheim, de zusterstichting van VOCATIO. De Fondation Bernheim biedt VOCATIO structurele ondersteuning elk jaar. In deze context werd ik twee jaar geleden benoemd als lid van de Raad van Bestuur van VOCATIO. Een kleine anekdote: mijn vader kende Emile Bernheim en was vele jaren geleden bestuurder van VOCATIO. Er is dus een soort van generationele terugkeer op de een of andere manier.
Wat spreekt u aan bij VOCATIO ? Waarom bent u hier ?
Jongeren zijn onze toekomst. Al wat jongeren die talent, energie en verbeeldingskracht hebben, kan helpen ontplooien, moet zo goed mogelijk worden ondersteund. Dit is wat Emile Bernheim wou toen hij het concept van de Fondation pour la Vocation in Frankrijk overnam met het idee om jonge mensen die een roeping hebben, maar die niet over de nodige financiële steun beschikken, een stap verder te helpen gaan. De mogelijkheid hebben om deel te nemen aan zo’n project is zeer motiverend! Het tweede punt is de vaststelling dat de behoeften groot zijn en dat de middelen om er te geraken, beperkt zijn. VOCATIO heeft als doel haar zichtbaarheid te vergroten om meer middelen aan te trekken om meer beurzen te kunnen geven. Maar ook om zich beter te laten kennen door diegenen die steun nodig hebben en die vandaag VOCATIO niet kennen. Dit project werd gedeeltelijk gerealiseerd omdat we dit jaar 400 beursaanvragen ontvingen , ttz dubbel zoveel als vorig jaar. Het aantal beurzen verhogen zal niet zo eenvoudig zijn, maar ik denk dat de meeste mensen beseffen dat het ondersteunen van jongeren met een roeping de moeite waard is.
Wat zijn uw ambities voor VOCATIO ?
De ambitie is om erkend te worden als een onmisbare stichting voor de ondersteuning van jongeren met een prachtig project. Ik denk dat we vandaag een imagotekort hebben, vooral in de jongere segmenten van de bevolking. Ik denk bijvoorbeeld aan ondernemers die jonger zijn dan 40 of 50 jaar en die de middelen hebben om ons te ondersteunen. De naam VOCATIO zou bij hen een belletje moeten doen rinkelen wanneer ze een organisatie kiezen die ze willen steunen. Dat is één van de redenen waarom we proberen aan zoveel mogelijk mensen uit te leggen wat we doen, omdat we een geweldig verhaal te vertellen hebben. Vorig jaar hebben wij een kwaliteitsvolle beursuitreiking georganiseerd en veel aanwezigen zeiden: “We waren echt onder de indruk, het is een geweldig project en die jonge mensen waren echt gemotiveerd !” Ik was werkelijk verbaasd. We stellen dus vast dat we bij sommigen een soort van goodwill hebben gecreëerd. Om dit in concrete daden om te zetten, moeten we verder kunnen gaan dan een gewone goodwill.
Baudouin Velge (rechts) nam het voorzitterschap van VOCATIO over van Johan Swinnen (links) op 17 december 2018
Waarom is het belangrijk om een stichting als VOCATIO in de huidige maatschappij te hebben ?
We hebben een heel dynamische jeugd. Het aantal jonge ondernemers die een bedrijf starten is veel groter dan een paar decennia geleden. Ze hebben goesting in vernieuwing en hebben de wil om risico’s en initiatief te nemen. Daarnaast heb je ook die burgerbewegingen van jongeren, bijvoorbeeld voor het klimaat, die aantonen dat ze reële problemen die nog verre van opgelost zijn, willen aanpakken. Ze weten misschien niet altijd precies hoe, ze hebben misschien niet altijd de middelen om het te doen, en ik denk dat VOCATIO hen een helpende hand kan bieden. Eerst en vooral door talenten te identificeren en financieel te helpen. Daarna door die talenten te begeleiden tijdens en na het ontvangen van de beurs. Deze begeleiding kan de vorm aannemen van een aanbeveling, een coaching of een contact met mensen die hen kunnen ondersteunen met advies. Ik geloof dat we binnen VOCATIO een ecosysteem hebben dat jongeren kan helpen hun projecten te realiseren.
Wat heeft u ertoe aangezet om voorzitter te worden van VOCATIO ?
De verandering van voorzitterschap bij VOCATIO valt samen met een periode in mijn leven waarin ik tijd vrij kan maken om mezelf te wijden aan iets anders dan mijn professionele activiteit. Ik was al bestuurder, het voorzitterschap stond open en na een gesprek met een paar collega’s, dacht ik: “En waarom niet?” Ik heb me met veel enthousiasme kandidaat gesteld en de Raad van Bestuur heeft me gevolgd! Ik heb het geluk om nog steeds professioneel actief te zijn en veel mensen te kennen, wat erg handig is om onze ambities te helpen ontwikkelen. Ik vind ook dat het omgaan met iets dat gerelateerd is aan jongeren belangrijk is omdat het ons confronteert met wat er gaat komen. Als gasthoogleraar aan de UCLouvain ben ik rechtstreeks geconfronteerd met de steeds snellere veranderingen waarmee de jongeren moeten omgaan. Als we jongeren op een gepaste manier willen begeleiden, moeten we hun behoeften beter begrijpen. Brede contacten in verschillende domeinen kunnen ons hierbij helpen. Meer jongeren toevoegen aan de organen van VOCATIO kan ook helpen. Johan Swinnen heeft al enkele stappen in deze richting gezet door meer jongeren in de Raad van Bestuur te integreren. Ik denk dat we in die richting moeten doorgaan.
Wat is uw passie, uw roeping ?
Ha, dat is heel ingewikkeld! Mijn interesses zijn altijd van een meer intellectuele aard geweest. Ik ben een heel slechte klusjesman! Ik lees liever, wissel ideeën uit, ontmoet boeiende mensen, reis … Ik breng ook heel graag tijd door met mijn familie. Ik heb 4 kinderen en 9 kleinkinderen en dit is een geluk omdat ik daardoor in contact blijf met de jongere generaties. Het is ook een manier om door te geven wat ik zelf heb geleerd. Een jongere is een beetje zoals een ruwe diamant die bewerkt en gepolijst moet worden door hem/haar meer kansen te geven en zo goed mogelijk te begeleiden. Het is heel belangrijk om jongeren het domein te laten vinden waarin ze zich willen realiseren. Voor mij is er geen groter geluk dan deze talenten te zien openbloeien en geweldige dingen bereiken. Als het om je eigen kinderen of kleinkinderen gaat, is het geweldig, maar als het gaat om andere jongeren die je gesteund hebt, is het ook fantastisch!
