Oprichting van een restaurant als therapeutisch dagcentrum

Eline De Cooman is in 1985 geboren in Brussel. Zij is opgegroeid in een gezin waarin onafhankelijkheid sterk werd aangemoedigd. Ze is ook jarenlang ondergedompeld in de alternatieve Freinet-pedagogiek, waarin elkaar helpen en kennisuitwisseling heel centraal staan. Al vroeg koos Eline ervoor om psychologe te worden. De eigenheid van elk individu fascineert haar, meer bepaald de manier waarop die in tal van aspecten tot uiting komt. Ze is dus resoluut die richting uitgegaan, met name die van de psychiatrie, waar de menselijke en therapeutische inzet hoog is. Vooral een alternatieve praktijk voor de klassieke ziekenhuispsychiatrie draagt haar belangstelling weg, namelijk de institutionele psychotherapie. Het principe achter die stroming is dat je eerst iets moet doen aan het ziekenhuis en zijn rigide, compartimenterende en vervreemdende processen, vooraleer je kunt proberen de mensen te verzorgen. De stroming richt de aandacht dus op de omgeving, die niet therapeutisch kan zijn als het niet een levensechte omgeving is. Vanuit dat perspectief wordt elkeen ertoe uitgenodigd om in een soort medebeheer verantwoordelijkheid op te nemen voor het leven in het zorgcentrum. Het idee voor haar project deed Eline op tijdens haar bezoeken aan centra met dat soort structuur. Ze wil de zorg en de principes erachter zo maximaal mogelijk tot buiten het psychiatrische milieu voeren en tot in het gewone dagelijkse sociale leven. Het doel is een soort overbruggingsstructuur op te zetten
die de moeilijke overstap van de ene naar de andere ‘wereld’ vergemakkelijkt. Door haar passie voor koken kwam ze als vanzelf uit bij het idee om een restaurant als vehikel te nemen om die overbrugging concreet
vorm te geven. Specifiek aan een restaurant is immers dat het contact met de buitenwereld er vanzelfsprekend is, waardoor het opnemen van verantwoordelijkheid in de organisatie zich als vanzelf opdringt. Het sociale contact met de buitenwereld behoort tot de essentie van de organisatie, wat de herintegratie in een gewoon dagelijks werkritme bevordert. Het initiatief heeft tot doel de betrokkenen weer actief aan het maatschappelijke leven te laten deelnemen, elkeen op zijn eigen tempo. De VOCATIO-beurs kan een forse bijdrage leveren aan de totstandkoming van haar restaurant / therapeutisch dagcentrum, aangezien Eline daardoor de kans krijgt om zich volledig aan de lancering ervan te wijden.